Siew pszenicy jarej
Spis treści
Dzięki bardzo dobrym parametrom jakościowym ziarna pszenicy jarej, gatunek ten znajduje się w czołówce zbóż, które uprawiane są na obszarze naszego kraju. Prawidłowo wykonany siew pszenicy jarej jest jednym z najważniejszych elementów decydujących o wysokich plonach.
Pszenica jara termin siewu
Terminowy siew zapewnia uprawie pszenicy jarej optymalne wykorzystanie okresu wegetacji. Prawidłowy termin siewu pszenicy jarej wpływa również na właściwe kształtowanie łanu. Błędy, które mogą wynikać z nieprawidłowego siewu i niewłaściwego terminu mogą doprowadzić do ogromnych strat, zwłaszcza w plonach. Pszenicę jarą najlepiej wysiewać we wcześniejszym terminie.
Wcześniejszy siew zapewnia odpowiednie ukształtowanie systemu korzeniowego pszenicy jarej. Termin siewu wpływa również korzystnie na rozkrzewienie oraz na liczbę kłosów pszenicy. Również lepsze pobieranie składników pokarmowych i zwiększenie odporności uprawy na groźne choroby pochodzenia grzybowego i susze zapewnia prawidłowe wykonanie siewu pszenicy jarej. Termin optymalny w przypadku pszenicy przypada na okres od III dekady marca do I dekady kwietnia.
Dlaczego tak ważny jest optymalny termin siewu pszenicy jarej?
Optymalny termin ma duże znaczenie w przypadku wielkości i jakości uzyskiwanych plonów. Siew pszenicy jarej wykonany zbyt późno może doprowadzić do znacznego zwiększenia tempa związanego z jej wzrostem i rozwojem. Skutki opóźnionego siewu pszenicy jarej związane są również z ograniczeniem liczby kłosów na powierzchni 1 m2 oraz dużo gorszym rozwojem kłosa. Późniejszy siew powoduje także spadek masy 1000 ziaren (MTZ). Oprócz tego często powoduje większe wypadanie pszenicy jarej. Ile pszenicy jarej na hektarze powierzchni potrzeba?
Norma wysiewu pszenicy jarej
Odpowiednio wykonany siew pszenicy jarej kształtuje dwa podstawowe czynniki, które z kolei wpływają na wysoki poziom plonowania. Pierwszym z nich jest liczba roślin na powierzchni 1 m2, a drugi stanowi liczba ziarna w kłosach. Norma wysiewu pszenicy jarej uzależniona jest m.in. od rodzaju gleby. W przypadku najlepszych kompleksów glebowych optymalne ilości wysiewu pszenicy jarej na 1 m2 wynoszą 400 ziarniaków. W przypadku nieco gorszych warunków glebowych wysiewa się 600 ziarniaków na powierzchnię 1 m2. Zastosowanie zalecanej normy wysiewu pszenicy jarej wpływa korzystnie na jej silne rozkrzewianie się.
Pszenica jara – ile na hektar?
Przed planowanym siewem należy odpowiednio zaplanować ścieżki technologiczne, aby uniknąć uszkodzeń roślin po zakończeniu fazy krzewienia. Termin związany jest z gęstością siewu. Jakie powinny być prawidłowe ilości wysiewu pszenicy jarej na 1 ha? W przypadku odmian pszenicy jarej, które cechuje słabe krzewienie – dla kompleksu pszennego bardzo dobrego i dobrego zaleca się wysiew w ilości od 160 do 180 kg/ha.
W przypadku kompleksu żytniego dobrego i bardzo dobrego ilość wysiewu mieści się w przedziale od 180 do 200 kg/ha ziarna pszenicy jarej. W przypadku odmian silniej krzewiących uprawianych na lepszych kompleksach potrzeba od 180 do 200 kg/ha ziarna pszenicy jarej. Te same odmiany wysiane na kompleksach słabszych będą wymagać dawki 200-220 kg/ha.
Przeczytaj także:
- Siew pszenicy jarej
- Wszystko o wysiewie nasion
- Samodzielne zaprawianie nasion czy kwalifikowany materiał siewny?
Bibliografia
- Kurowski T.P., Bruderek A., Zdrowotność pszenicy jarej w zależności od terminu siewu i odmiany. Progress in Plant Protection. 2009, 49 (1), s. 224-227. [Google Scholar]
- Kurzyńska B., Siew pszenicy jarej. Biuletyn Informacyjno-Handlowy. Ośrodek Doradztwa Rolniczego Boguchwała. 2006, 03, s. 20-21. [Google Scholar]
- Rudnicki F., Jaskulski D., Dębowski G., Reakcje odmian pszenicy jarej na termin siewu i nawożenie azotem w warunkach posusznych. Roczniki Nauk Rolniczych. Seria A:Produkcja Roślinna. 2000, 114 (3-4), s. 97-108. [Google Scholar]
- Sułek A., Nieróbca A., Cacak-Pietrzak G., Wpływ jesiennego terminu siewu na plon i jakość ziarna pszenicy jarej. Polish Journal of Agronomy. 2022, 29, s. 43-50. [Google Scholar]
- Sułek A., Terminy siewu pszenicy jarej. Agrochemia. 2002, 02, s. 8-9. [Google Scholar]