Nawożenie azotowe na tzw. kłos

Nawożenie azotowe na tzw. kłos to kluczowy element odżywiania zbóż, mający na celu maksymalizację plonów oraz poprawę jakości ziarna. Ta praktyka polega na precyzyjnym dostarczaniu azotu roślinom w fazie formowania kłosów, co ma bezpośredni wpływ głównie na jakość uzyskanych plonów. Azot jest nieodzownym składnikiem pokarmowym roślin, niezbędnym do ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Azot zastosowany w tej fazie podnosi efektywność fotosyntetyczną roślin.

Korzyści z nawożenia azotowego na kłos

Aplikowanie azotu w okresie kłoszenia przynosi roślinom szereg korzyści. Przede wszystkim zwiększa plon, co jest efektem ograniczenia redukcji liczby ziarniaków w kłosie i powiększania ich masy. Azot dostarczony w tym kluczowym momencie cyklu wzrostu roślin pozwala im na lepsze wykorzystanie potencjału plonotwórczego zbóż. Istotnym elementem tej strategi nawożenia jest pełna ochrona fungicydowa, która podnosi udział tkanki zdrowej liści i plew w procesie maksymalizacji fotosyntezy przez to dodatkowe nawożenie azotowe.

Poprawa jakości ziarna jest kolejnym istotnym efektem nawożenia azotowego. Zwiększona zawartość białka w ziarnie jest szczególnie ważna dla pszenicy przeznaczonej na mąkę. Wyższa zawartość białka poprawia właściwości piekarnicze mąki, co ma znaczenie zarówno dla rolników, jak i konsumentów. W obecnym czasie wpływa to na istotną różnicę cenową podczas sprzedaży.

Sekwencyjne nawożenie pozwala również na bardziej zrównoważone wykorzystanie zasobów azotu, co minimalizuje straty składnika pokarmowego i ogranicza negatywny wpływ na środowisko.

Nawożenie azotowe na tzw. kłos – formy azotu stosowane na kłos

Dobór odpowiedniej formy azotu jest kluczowy dla efektywności nawożenia. Szybko działające formy mają największą przydatność do tego zastosowania. Azotan amonu jest jedną z najbardziej popularnych form azotu stosowanych na kłos. Jego zaletą jest szybka dostępność dla roślin, co pozwala na natychmiastowe przyswojenie składnika pokarmowego i wspomaganie wzrostu kłosów.

Mocznik to kolejna forma azotu spotykana na rynku. Potrzebuje ona więcej czasu na rozkład i przyswojenie przez rośliny, więc formy stałe z ureazą muszą być stosowane dużo wcześniej dla skutecznego zapewnienia azotu z tego nawozu. Jedynie nawożenie dolistne tym nawozem jest skuteczne w różnych warunkach glebowych. Należy jednak pamiętać, że nawożenie dolistne mocznikiem jest interwencyjne i nie daje ono znaczącego dokarmienia przez liście z uwagi na ryzyko poparzeń. Dlatego wybór formy stałej nawozu powinien paść na formę saletry wapniowej, lub saletry amonowej.

Dawkowanie azotu na kłos

Precyzyjne dawkowanie azotu jest niezbędne, aby zapewnić roślinom optymalne warunki wzrostu. Ogólne zalecana jest dla pszenicy dawka 30-60 kg N/ha. Powinna ona być dostosowana do zasobności gleby i wcześniej aplikowanych dawek azotu. Istotne jest również oszacowanie oczekiwanego plonu z pow. 1 ha. Im warunki wilgotnościowe są korzystniejsze – tym oczekiwane plonowanie może być wyższe, a to wymaga wzrostu trzeciej dawki azotu.

Skutki nieodpowiedniego dawkowania

Niezbilansowanie azotu może prowadzić do mniejszych plonów. Wysoki potencjał plonowania odmian w połączeniu z niskim nawożeniem azotem prowadzi do gorszej jakości ziarna, czyli głównie zmniejszonej zawartości białka. Rośliny, które nie otrzymały wystarczającej ilości azotu, wykazują w fazie kłoszenia słabszy wzrost. Co bezpośrednio wpływa na efektywność transportu asymilatów do ziarniaków i przekłada się w dalszej części procesu wzrostu na zawartość białka.

Zastosowany w niewłaściwych fazach rozwojowych azot jest małoekonomiczny w procesie kształtowania plonu.  Czasami może powodować nadmierny wzrost wegetatywny kosztem kłosów. Zwiększa to ryzyko wylegania roślin oraz negatywne skutki środowiskowe, takie jak zanieczyszczenie wód gruntowych. Dlatego też optymalna dawka azotu jest kluczowa dla uzyskania najlepszych wyników.

Optymalne warunki pogodowe – nawożenie azotowe na tzw. kłos

Warunki pogodowe również odgrywają ważną rolę w efektywności nawożenia azotowego. Umiarkowana temperatura, najlepiej w zakresie 15-25°C, sprzyja przyswajaniu azotu przez rośliny. Wilgotna gleba umożliwia lepsze wchłanianie azotu i jego transport w roślinie.

Nawożenie azotowe na tzw. kłos jest niezbędną praktyką rolniczą, która znacząco wpływa na jakość plonów. Dzięki odpowiedniemu doborowi formy azotu, precyzyjnemu dawkowaniu, oraz optymalnym warunkom aplikacji, możemy osiągnąć maksymalną efektywność upraw. To inwestycja, która przynosi korzyści zarówno w postaci wyższych jakościowo plonów, jak i poprawie podaży jakościowego ziarna z gospodarstwa, co jest kluczowe dla ekonomiki gospodarstwa.