Łubin wąskolistny

Materiał siewny łubinu wąskolistnego

Łubin wąskolistny ma duże znaczenie gospodarcze w naszym kraju. Jego nasiona zawierają 31-34% białka i 6,5% tłuszczu. Łubin wąskolistny charakteryzuje krótki okres wegetacji i niskie wymagania glebowe, dlatego z powodzeniem może być uprawiany na terenie całej Polski.

Głównym składnikiem antyżywieniowym w nasionach łubinu są alkaloidy. Wysoka zawartość alkaloidów (1–4%) określa formy gorzkie łubinu. W odmianach pastewnych (słodkich) zawartość alkaloidów została zredukowana do poziomu poniżej 0,2%, przy czym współczesne, słodkie odmiany łubinu wąskolistnego zawierają jedynie 0,02–0,03% alkaloidów.

Proces uprawy łubinu wąskolistnego rozpoczyna się od wyboru odpowiedniego materiału siewnego.

Zalety łubinu wąskolistnego kwalifikowanego

Tylko nasiona łubinu pochodzące z renomowanej hodowli i zakupione w wyspecjalizowanej firmie, dają możliwość kontroli nad rezultatami i optymalnego wykorzystania potencjału stanowiska przeznaczonego na jego uprawę. Od zastosowania wysokiej jakości materiału siewnego łubinu zależy choćby wartość wytworzonej z niego paszy.

Dobór odmiany łubinu wąskolistnego

Odmiany łubinu wąskolistnego można podzielić na:

• odmiany tradycyjne,
• rozgałęziające się (niesamokończące),
• odmiany samokończące, nierozgałęziające się.

Różnica polega na sposobie wzrostu takich odmian. Odmiany samokończące mają zdeterminowany wzrost, dlatego dojrzewają szybciej i bardziej równomiernie. Dodatkowo mają ograniczoną zdolność do rozgałęziania się i zredukowane ulistnienie, w związku z czym okres wegetacji form samokończących jest o 7–10 dni krótszy niż w przypadku odmian niesamokończących, jednak wymusza to wyższą obsadę, czyli większą masę obsiewu w przypadku uprawy odmian samokończących.

Jakie wczesne odmiany łubinu wąskolistnego wybrać?

Przy wyborze wczesnych odmian łubinu wąskolistnego warto kierować się lokalnymi warunkami klimatycznymi i glebowymi. Odmiany dojrzewające wcześnie, takie jak Rumba, Sonet i Tango, mogą być odpowiednie dla obszarów o krótkim sezonie wegetacyjnym. Ważne jest unikanie zbyt gęstego nasadzenia roślin, aby zapewnić im odpowiedni rozwój i plonowanie.

Odmiany łubinu wąskolistnego na słabe gleby

Łubin wąskolistny najlepiej plonuje na średnio zwięzłych glebach kompleksu żytniego bardzo dobrego i dobrego – czyli na glebach słabszych, lekko zakwaszonych. Siew łubinu na glebach dobrych, nie powoduje wzrostu plonu, dlatego dobre stanowiska zdecydowanie lepiej przeznaczyć na groch czy bobik. Dodatkowo łubin niekorzystnie znosi nadmiar wapnia i zasadowy odczyn gleby, dlatego wapnowanie pola należy przeprowadzać najlepiej dopiero po zbiorze łubinu.

W przypadku niesprzyjających warunków glebowych należy postawić na odmiany łubinu o niskich wymaganiach glebowych.

Łubin wąskolistny na późny siew

Wybór odmiany łubinu wąskolistnego zależy także od planowanego terminu siewu. Przy opóźnionym terminie siewu warto wybierać odmiany o krótszym cyklu wegetacyjnym, które zdążą dojrzeć przed końcem sezonu.

Kwalifikowany materiał siewny łubinu wąskolistnego

Kupując kwalifikowany materiał siewny łubinu wąskolistnego, mamy pewność, że jego cechy będą odpowiadały naszym wymaganiom, co nie jest takie oczywiste przy korzystaniu z przypadkowych źródeł. Wśród kluczowych na etapie wybierania nasion łubinu cech, należy wymienić:

• podatność na wyleganie,
• odporność na osypywanie,
• zdrowotność,
• zawartość alkaloidów,
• wrażliwość na suszę,
• wymagania glebowe.

Dobranie odpowiedniego zestawu właściwości łubinu wąskolistnego do możliwości stanowiska i przeznaczenia, zapewnia satysfakcjonujący wynik zbiorów.

Uprawa łubinu wąskolistnego – co należy wiedzieć?

Łubin wąskolistny może być przeznaczony do produkcji nasion oraz na zielonkę, którą można wykorzystać jako paszę. Może być uprawiany w plonie głównym, wtórym a także jako międzyplon ścierniskowy na polu. W porównaniu do łubinu żółtego, łubin wąskolistny lepiej plonuje, szybciej kwitnie i dojrzewa (okres wegetacji wynosi 110-120 dni), jest również mniej wrażliwy na antraknozę łubinu niż łubin żółty. Łubin biały pomimo wyższego potencjału plonotwórczego, ma również znacznie dłuższy okres wegetacji (135-140 dni), wyższe wymagania glebowe i wodne, dodatkowo postęp hodowlany i zainteresowanie łubinem białym są w naszym kraju niewielkie, o czym świadczą tylko 2 odmiany w Krajowym Rejestrze.

Terminy siewu łubinu wąskolistnego

Łubin wąskolistny kiełkuje już w temperaturze 3 stopni C i w początkowym okresie rozwoju wytrzymuje spadek temperatury nawet do -9 stopni C. Siew łubinu wąskolistnego powinien nastąpić tak szybko jak to jest możliwe, by zapewnić optymalne przejście procesu jaryzacji, która ma wpływ na pokrój roślin, cechu struktury plonu i skrócenie okresu od siewu do kwitnienia. Wczesny siew, a więc obecność pozimowej wody zapewnia pokrycie wysokiego zapotrzebowania na wodę w okresie kiełkowania. Niskie temperatury na początku wegetacji korzystnie wpływają na rozwój systemu korzeniowego ograniczając późniejsze straty mogące zaistnieć w wyniku ewentualnej suszy. Optymalnym termin siewu łubinu wąskolistnego trwa do II dekady kwietnia.

Siew łubinu wąskolistnego

Nasiona łubinu przed siewem warto zaszczepić bakteriami brodawkowymi przy pomocy nitraginy lub innych preparatów zawierających symbiotyczne bakterie brodawkowe. Szczepienie powinno nastąpić tuż przed siewem, tak aby zapewnić maksymalną żywotność bakterii.

Jak głęboko siać łubin wąskolistny?

Optymalna głębokość siewu łubinu wąskolistnego wynosi 3–4 cm. Zapewnia to odpowiednie warunki dla wschodzących roślin oraz ich ukorzenienia. Płytszy siew może prowadzić do zaburzeń wzrostu, podczas gdy głębszy siew może opóźnić wschody.

Gęstość siewu łubinu wąskolistnego

Liczba nasion na jednym metrze kwadratowym powinna wynosić 90–100 roślin/m2 dla odmian tradycyjnych, oraz 100–120 roślin/m2 dla odmian samokończących. Przy czym zaleca się zaopatrzenie w kwalifikowany materiał siewny łubinu, który zapewni równe wschody i optymalną obsadę roślin.

Wysiew łubinu wąskolistnego na hektar

Dokładna ilość nasion łubinu wąskolistnego do wysiewu na hektar zależy od charakterystyki gleby i rośliny uprawnej. Zazwyczaj zaleca się wysiew 150–200 kg nasion na hektar, jednak przy uprawie na zielonkę obsadę należy zwiększyć o 15–20%.

Nawożenie łubinu wąskolistnego

Nawożenie fosforem i potasem zależy od zasobności gleby i kształtuje się na poziomie 50-70 kg P2O5 i 70-90 kg K2O na 1 ha. Nawożenie azotowe w przypadku łubinu jest zbędne, jednak zaleca się zastosowanie ok. 30 kg N przedsiewnie lub „pod korzeń” siewnikiem, który umożliwia aplikację nawozu podczas siewu. Dawka startowa azotu ma na celu odżywić rośliny do czasu wejścia w symbiozę z bakteriami brodawkowymi.

Plonowanie łubinu wąskolistnego

Łubin wąskolistny jest jednym z podstawowych gatunków łubinu uprawnych w Polsce. Cechuje się najkorzystniejszymi cechami w porównaniu do łubinu żółtego i białego. Jest gatunkiem dość dobrze plonującym. Z 1 ha powierzchni otrzymać można od 1,5 do 3 ton nasion.

Opłacalność uprawy łubinu wąskolistnego

Opłacalność uprawy łubinu wąskolistnego związana jest z różnymi czynnikami, takimi jak koszty uprawy, ceny rynkowe i wydajność rośliny. Inwestycja w materiał siewny wysokiej jakości oraz odpowiednie praktyki agrotechniczne przekładają się na osiągnięcie korzystnych rezultatów finansowych.

Gdzie kupić nasiona łubinu wąskolistnego?

Przy wyborze nasion łubinu wąskolistnego warto postawić na renomowanych dostawców, którzy zapewniają materiał siewny najwyższej jakości. Ofertę Golden Seeds można sprawdzić na stronie producenta. Informacje o cenach można uzyskać na stronie głównego dystrybutora agrotechnika.co lub poprzez kontakt telefoniczny.

Odmiany łubinu wąskolistnego dostępne w ofercie Golden Seeds

Golden Seeds oferuje rekomendowane odmiany łubinu wąskolistnego słodkiego. Dostępne odmiany wyróżnia wysoki potencjał plonowania, wysoka zdrowotność oraz niskie wymagania glebowe. Taki komplet cech pozwala na uzyskanie rentownej uprawy.

Bibliografia

• Stawiński, S., & Grupa, I. (2016). Łubin wąskolistny–gatunek niewykorzystanych możliwości. Agro Serwis, 29-34.
• Galek, R., Kalinska, H., & Sawicka-Sienkiewicz, E. (2006). Analiza wybranych cech morfologicznych i struktury plonu w kolekcji łubinu wąskolistnego (Lupinus angustifolius L.). Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, 240, 243-252.
• Barczak, B., Nowak, K., Knapowski, T., Ralcewicz, M., & Kozera, W. (2013). Reakcja łubinu wąskolistnego (Lupinus angustifolius L.) na nawożenie siarką. Cz. I. Plon oraz wybrane elementy jego struktury. Fragmenta Agronomica, 30(2), 23-34.
• Bieniaszewski, T., Podleśny, J., Olszewski, J., Stanek, M., & Kaszuba, M. (2012). Reakcja łubinu wąskolistnego form tradycyjnych i samokończących na zróżnicowaną obsadę roślin. Fragm. Agron, 29(4), 21-35.
• Podlesny, J., Strobel, W., Podlesna, A., & Kotlarz, A. (2010). Wpływ terminu zbioru na plon i skład chemiczny nasion zróżnicowanych odmian łubinu wąskolistnego. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych, (550).
• Podleśny, J., & Strobel, W. (2006). Wpływ terminu siewu na kształtowanie wielkości plonu nasion i białka zróżnicowanych genotypów łubinu wąskolistnego. Acta Agrophysica, 8(4), 923-933.
• Grabowska, K., Dymerska, A., Pozarska, K., & Grabowski, J. (2016). Prognozowanie plonów łubinu wąskolistnego w oparciu o wybrane scenariusze zmian klimatu. Acta Agrophysica, 23(3).
• Ksiezak, J. (2007). Plonowanie mieszanek łubinu wąskolistnego ze zbożami jarymi na różnych typach gleb. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych, (522).
• Dymerska, A., Grabowska, K., & Banaszkiewicz, B. (2012). Warunki pogodowe a plonowanie łubinu wąskolistnego (Lupinus angustifolius L.) w północnej Polsce. Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie, 12(2), 121-132.
• Faligowska, A., & Szukala, J. (2007). Plonowanie i wydajność paszowa łubinu wąskolistnego w zależności od systemów uprawy roli i dolistnego dokarmiania mikroelementami. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych, (522).
• Nowicki, B. (1995). Patogeniczne grzyby zasiedlające nasiona łubinu wąskolistnego. Acta Agrobotanica, 48(2), 59.
• Faligowska, A., & Szukała, J. (2009). Wpływ terminu zbioru na skład chemiczny i plon zielonki z łubinu białego, żółtego i wąskolistnego. Fragm. Agron, 26(2), 26-32.
• Kotlarz, A., Podlesny, J., & Strobel, W. (2009). Zawartość wybranych aminokwasów egzogennych w białku nasion łubinu wąskolistnego w zależności od typu odmiany i terminu siewu. Acta Agrophysica, 14(1 [170]).
• Jarecki, W., & Bobrecka-Jamro, D. (2012). Reakcja łubinu wąskolistnego (Lupinus angustifolius L.) na zróżnicowaną ilość wysiewu nasion. Fragm. Agron, 29(4), 56-62.
• Strobel, W., & Pszczolkowski, P. (2007). Wpływ wilgotności strąków i czynników pogodowych na pękanie strąków i osypywanie nasion łubinu wąskolistnego. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych, (522).