Terminy siewu pszenicy ozimej
Spis treści
Termin siewu pszenicy ozimej ma kluczowe znaczenie dla późniejszych faz wzrostu tego zboża. Choć warunki klimatyczne panujące w naszym kraju pozwalają na uprawę pszenicy ozimej na całym jego obszarze, na reakcje odmian pszenicy (mrozoodporność) wpływają zmienne warunki związane z przebiegiem zimy w różnych częściach Polski.
Termin siewu a wysokość plonu
Termin siewu pszenicy ozimej jest ważnym czynnikiem mającym, duży wpływ na późniejszy plon oraz jakość uzyskanego ziarna. Dla plonowania na wysokim poziomie najkorzystniejszy jest siew w 2 i 3 dekadzie września. Nie należy opóźniać wysiewu tego zboża!
Opóźniony do 20 października wysiew powoduje spadek plonu o nawet o 15% przy założeniu, że plantacja zdoła normalnie przezimować. Przy bardzo ciężkich zimach spadek plonowania pszenicy ozimej może być jeszcze większy.
Idące za tym negatywne skutki można zmniejszyć poprzez odpowiednie zaopatrzenie słabiej ukorzenionych roślin tego zboża we wszystkie niezbędne składniki pokarmowe. Opóźnienie terminu siewu pszenicy ozimej powoduje, że rośliny są niższe i słabiej rozkrzewione. Wiele pędów znajdujących się w łanie jest bardzo niskich, ich kłosy są zdecydowanie krótsze i posiadają duża mniejszą liczbę kłosków i ziaren. Terminy siewu pszenicy ozimej zależne są jednak w dużej mierze od warunków klimatycznych, które panują w danym regionie Polski (tzw. rejonizacja upraw).
Mapa terminów siewu pszenicy ozimej
Zaleca się przestrzeganie (przy sprzyjających warunkach atmosferycznych) odpowiednich przedziałów terminów siewu pszenicy ozimej, pamiętając o siewie na początku podanych terminów:
- dla rejonu północno-zachodniego – 20 IX – 5 X,
- dla rejonu północno-wschodniego i wschodniego – 15 – 20 IX,
- dla rejonu zachodniego – 25 IX – 5 X,
- dla rejonu centralnego – 20 – 30 IX,
- dla rejonu południowo-zachodniego – 25 IX – 10 X,
- dla rejonu południowo-wschodniego – 20 -30 IX.
Terminy dla wskazanych obszarów przedstawione są na mapie.
Często w praktyce dotrzymanie optymalnych terminów siewu może być dość trudne. W związku z tym, często zdarzają się opóźnione, i bardzo opóźnione siewy. Aby zapobiec skutkom opóźnionego siewu, stosuje się zwiększone ilości wysiewu [o normie wysiewu przeczytasz tu] oraz dobiera odmiany tolerancyjne na opóźniony termin siewu. Termin siewu pszenicy ozimej jest bardzo ważny z punktu widzenia dalszego wzrostu i rozwoju tego zboża ozimego. Należy się więc stosować się do zaleceń przedstawionych na mapie, jeżeli panujące warunki atmosferyczne na to pozwolą.
Siew pszenicy ozimej
Prawidłowo wykonany siew pszenicy ozimej to pierwszy element w prawidłowej agrotechnice tego zboża. Warunkiem powodzenia uprawy jest staranny siew we właściwie przygotowaną glebę, wykonany w odpowiednim terminie. To pozwoli uzyskać szybkie i dość wyrównane wschody.
Terminy siewu pszenicy ozimej i ich wpływ na rozwój chorób
W momencie, gdy wysiew pszenicy ozimej jest zbyt wczesny, wówczas dochodzi do silnego rozwoju roślin jeszcze przed zimą. Mogą pojawiać się wtedy groźne choroby, m.in. mączniak prawdziwy, fuzariozy liści, rdza brunatna i rdza żółta. Zakłócają one prawidłowy rozwój pszenicy ozimej. Późniejszy siew pszenicy ozimej nie zwiększa prawdopodobieństwa wystąpienia groźnych chorób grzybowych, rośliny są jednak małe i słabe, mogą więc wymarznąć podczas zimy.
Przeczytaj także: Kiełkowanie nasion pszenicy
Bibliografia
- Dubis B., Budzyński W., Reakcja pszenicy ozimej na termin i gęstość siewu. Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura. 2006, 05 (2), s. 15-24. [Google Scholar]
- Podolska G., Mazurek J., Reakcja nowych rodów pszenicy ozimej na termin siewu. Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin. 2000, 214, s. 55-62. [Google Scholar]
- Podolska G., Wyzińska M., Reakcja nowych odmian pszenicy ozimej na gęstość i termin siewu. Polish Journal of Agronomy. 2011, 06, s. 44-51. [Google Scholar]
- Szulc K., Opóźniony termin siewu pszenicy ozimej. Farmer. 2015, 09, s. 64-71. [Google Scholar]
- Weber R., Podolska G., Wpływ sposobu uprawy roli, terminu i gęstości siewu na plonowanie odmian pszenicy ozimej. Inżynieria Rolnicza. 2008, 12, 1 (99), s. 395-400. [Google Scholar]