Pszenżyto ozime

Materiał siewny pszenżyta ozimego

Pszenżyto ozime jest pierwszą rośliną zbożowa uzyskaną drogą krzyżowania, uprawianą głównie w Europie. Jest doskonałym składnikiem paszowym, ze względu na wysoką zawartość łatwo strawnego białka. Stanowi również doskonały surowiec do wyrobów spożywczych.
Kwalifikowany materiał siewny pszenżyta ozimego, pochodzący z renomowanej hodowli, to gwarancja profesjonalnego, czyli skutecznego zaprawienia nasion, co ma kolosalne znaczenie dla finalnego wyniku. Stosowanie kwalifikowanych nasion daje możliwość sięgnięcia po większy potencjał plonowania. Nowoczesna genetyka pozwala bowiem na ograniczenie negatywnego wpływu niedoboru składników odżywczych, wody czy skutków ograniczeń w stosowaniu chemicznej ochrony roślin.

Zalety pszenżyta ozimego kwalifikowanego

Nowe odmiany zbóż wprowadzane na rynek wykorzystują wyniki badań naukowych i zaawansowaną wiedzę na temat genetyki roślin. Materiał siewny kwalifikowany jest więc sposobem na korzystanie ze zdobyczy tychże prac, co oznacza choćby większą odporność roślin na porażenie patogenami chorobotwórczymi.
Mniejsza podatność na infekcje przekłada się na wyniki plonowania, gdyż rośliny, które nie muszą walczyć z chorobami i regenerować się po stresie z tym związanym, rozwijają się w optymalny sposób.
Nie należy zapominać także o tym, że plantacja oparta o pszenżyto ozime kwalifikowane, dzięki zmniejszonej podatności na choroby, nie wymaga tak intensywnej ochrony fungicydowej jak uprawy z własnych nasion. Czynnik ten znacząco wpływa na poprawę rentowności.

Dobór odmiany pszenżyta ozimego

Jakie wczesne odmiany pszenżyta ozimego wybrać?

Przy wyborze wczesnych odmian pszenżyta ozimego warto kierować się plennością i tempem wzrostu początkowego.

Odmiana pszenżyta na słabe gleby

Wybierając pszenżyto ozime na słabsze gleby, należy szukać odmian o niskich wymaganiach glebowych i wysokiej odporności na suszę. Odmiany takie mogą lepiej radzić sobie w trudniejszych warunkach, co przyczyni się do uzyskania zadowalających plonów.

Pszenżyto ozime na późny siew

Ozime pszenżyto to zboże, które jest wrażliwe na opóźniony termin siewu. Opóźniony siew może spowodować ograniczenie liczby pędów oraz niedostateczny rozwój systemu korzeniowego, co obniża tolerancję na niskie temperatury. Mimo to są odmiany pszenżyta ozimego pozwalające na opóźniony siew bez utraty plonu. Odmiany pszenżyta ozimego na późny siew wyróżniają wczesne dojrzewanie i dobra plenność. Zalicza się do nich odmiana Fredro.

Uprawa pszenżyta ozimego – co należy wiedzieć?

Pszenżyto ozime – wymagania glebowe

Pszenżyto ozime ze względu na swoją morfologię posiada obniżone wymagania glebowe. Nie wymaga dużych ilości wody i jest po części odporne na suszę, dzięki dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowemu. Moża je zatem spokojne uprawiać na dobrych glebach (pszenny dobry, żytni bardzo dobry), ale również na tych słabszych (żytni słaby).

Pszenżyto – stanowisko

Pszenżyto ozime najbardziej preferuję gleby średnie, żyzne, o uregulowanych stosunkach wodno-powietrznych. Najlepsze są gleby kompleksów pszennych i żytnich. Optymalna wartość pH dla pszenżyta wynosi 5,5-7,0. Warto dążyć do utrzymania pH w górnej części tego zakresu.

Pszenżyto ozime – przedplon

Pszenżyto ozime nie lubi przedplonów składających się z roślin zbożowych. Najlepiej zatem siać pszenżyto po roślinach strączkowych, rzepaku, kukurydzy, a także po mieszankach traw z roślinami motylkowymi.

Pszenżyto – wymagania pokarmowe

Z plonem 1 t ziarna i odpowiednią ilością słomy przeciętnie pobiera: 24 kg azotu (N), 11 kg fosforu (P2O5), 21 kg potasu (K2O), 5 kg wapnia (CaO), 4 kg magnezu (MgO), 3,5 kg siarki (S) (czyli 9 kg SO3) oraz 5 g boru (B), 8 g miedzi (Cu), 100 g manganu (Mn), 0,7 g molibdenu (Mo) i 70 g cynku (Zn).

Nawożenie azotowe pszenżyta ozimego

Właściwe nawożenie pszenżyta ozimego azotem wykonuje się w okresie wczesno-wiosennym. Wtedy pszenżyto potrzebuje pobrać największe dawki azotu (70% całego zapotrzebowania). Dawkę jaką zaleca się zastosować można obliczyć na podstawie przewidywanego plonu (24 kg N/t plonu). W wypadku kiedy obliczona dawka azotu nie przekracza 100 kg N/ha można podzielić dawkę azotu na dwie:

• Pierwsza dawka wczesną wiosną (40-60 kg N/ha) na rozpoczęcie wegetacji.
• Druga dawka na początku fazy krzewienia (40-60 kg N/ha).

Kiedy jednak spodziewamy się wyższych plonów powyżej 4 t/ha, gdzie nawożenie przekracza 100 kg N/ha należy podzielić dawkę na trzy:

• Pierwsza dawka wczesną wiosną (40-60 kg N/ha) na rozpoczęcie wegetacji.
• Druga dawka na początku fazy krzewienia (40-60 kg N/ha).
• Trzecia dawka w fazie strzelania w źdźbło (20-40 kg N/ha).

Terminy siewu pszenżyta ozimego

Terminy siewu pszenżyta ozimego są uzależnione w dużym stopniu od regionu uprawy. Przypadają na:

• 10–20 września w północno-wschodniej i wschodniej Polsce,
• 10–25 września w południowo-wschodniej i centralno-wschodniej części kraju,
• 15 – 25 września w centrum,
• 20 września – 5 października na zachodzie i północnym-zachodzie Polski.

Siew pszenżyta 

Prawidłowy siew pszenżyta ozimego to kluczowy krok w procesie uprawy. Właściwie przeprowadzony siew wpływa na rozwój roślin i jakość plonów. Dlatego też warto zadbać o precyzyjne wykonanie tego etapu.

Głębokość siewu pszenżyta 

Odpowiednia głębokość siewu ma wpływ na wschody roślin i ich rozwój. Zbyt płytki siew może ograniczyć kiełkowanie, a zbyt głęboki może prowadzić do trudności w rozwijaniu się pędów. Prawidłowa głębokość wynosi

Gęstość siewu pszenżyta 

Optymalna gęstość siewu wpływa na rozmieszczenie roślin i ich plonotwórczość. Wybór odpowiedniej gęstości powinien uwzględniać cechy konkretnej odmiany oraz warunki glebowe. Niektóre odmiany pszenżyta posiadają nadzwyczaj dobrą krzewistość – przykładem takiej odmiany jest znajdujące się w ofercie Golden Seeds pszenżyto Rotondo. Taka krzewistość pozwala na obniżenie normy wysiewu pszenżyta ozimego, co w prostej linii przekłada się na obniżenie kosztów zakupu materiału siewnego.

Wysiew pszenżyta ozimego na hektar

Ilość nasion siewnych na hektar zależy od wielu czynników, takich jak gęstość siewu czy plenność odmiany. Optymalny wysiew pszenżyta ozimego wynosi od 120 do 180 kg nasion na 1 ha.

Plonowanie pszenżyta ozimego

Potencjał plonowania pszenżyta ozimego jest wyższy od potencjału plonowania pszenicy czy żyta. Odpowiednia pielęgnacja roślin oraz kontrola chorób i szkodników są kluczowe dla osiągnięcia zadowalających wyników.

Zdrowotność pszenżyta

Dobra zdrowotność pszenżyta ozimego pozwala zmniejszyć użycie środków ochrony roślin. Zaleca się jednak wykonanie przynajmniej dwóch zabiegów fungicydowych przy prowadzeniu intensywnej uprawy.
Krótka słoma pszenżyta sprawia, że jest to roślina naturalnie odporna na wyleganie. Mimo to w uprawie intensywnej zaleca się wykonać zabiegi z wykorzystaniem regulatorów wzrostu.

Pszenżyto ozime w Polsce

Pszenżyto ozime dobrze adaptuje się do zmiennych warunków pogodowych i nie wymaga szczególnie wielu zabiegów agrotechnicznych. Uprawa ta jest również stosunkowo odporna na wyleganie, jak i na niektóre choroby zbożowe. Z tego powodu pszenżyto ozime jest często uprawiane przez hodowców zwierzęcych, którzy hodowlę roślinną traktują jako zajęcie dodatkowe, głównie na potrzeby żywieniowe stada.

Opłacalność uprawy pszenżyta ozimego

Uprawa pszenżyta ozimego, szczególnie z wykorzystaniem kwalifikowanego materiału siewnego, może być opłacalna. Wyższa jakość materiału siewnego przyczynia się do uzyskania lepszych plonów, co ma pozytywny wpływ na ekonomikę produkcji.

Gdzie kupić nasiona pszenżyta?

Nasiona pszenżyta ozimego najlepiej kupować od sprawdzonych producentów. Materiał siewny z asortymentu Golden Seeds można zakupić z doradztwem poprzez kontakt telefoniczny lub na stronie głównego dystrybutora achrotechnika.co.

Cena pszenżyta

Cena nasion pszenżyta ozimego może różnić się w zależności od odmiany, jakości materiału siewnego i dostawcy. Koszt jednostek siewnych pszenżyta ozimego Golden Seeds można sprawdzić na stronie dystrybutora.

Odmiany pszenżyta ozimego dostępne w ofercie Golden Seeds

Golden Seeds oferuje różnorodne odmiany pszenżyta ozimego o wysokiej plenności i tolerancji na choroby. Szeroki asortyment umożliwia dobór odmiany idealnie dopasowanej do warunków uprawy.

Bibliografia

• Cyfert, R. (2007). Pszenżyto ozime. Farmer, (13).
• Szymankiewicz, K., Jankowska, D., & Deryło, S. (2003). Wpływ płodozmianu i monokultury oraz sposobu uprawy roli na bioróżnorodność flory zachwaszczającej pszenżyto ozime. Acta Agrophysica, 1(4), 746-772.
• Noworolnik, K. (2009). Wpływ wybranych cech jakości gleby na plonowanie pszenżyta ozimego i żyta ozimego. Acta Agrophysica, 14(1 [170]).
• Buraczyńska, D. & Ceglarek, F. (2009). Plonowanie pszenżyta ozimego w zależności od przedplonu. Fragm. Agron, 26(1), 9-18.
• Jaśkiewicz, B. (2015). Wpływ technologii produkcji na plonowanie pszenżyta ozimego w warunkach różnego udziału zbóż w strukturze zasiewów. Polish Journal of Agronomy, 23, 11-17.
• Suwara, I., Stępień, W., Tymińska, A. & Pruska, K. (2016). Wpływ wieloletniego nawożenia mineralnego i zmianowania na zachwaszczenie pszenżyta ozimego. Fragmenta Agronomica, 33(3).
• Suwara, I., Stępień, W., Tymińska, A. & Pruska, K. (2016). Wpływ wieloletniego nawożenia mineralnego i zmianowania na zachwaszczenie pszenżyta ozimego. Fragmenta Agronomica, 33(3).
• Brzozowska, I., & Brzozowski, J. (2013). Plon i elementy plonowania pszenżyta ozimego w zależności od metody pielęgnacji i sposobu nawożenia azotem. Fragm. Agron, 30(1), 7-19.
• Parylak, D. (1998). Optymalizacja uprawy pszenżyta ozimego w krótkotrwałej monokulturze na glebie kompleksu żytniego dobrego (Vol. 150, No. 326). Wydawnictwo Akademii Rolniczej.
• Kurowski, T. P., Brzozowska, I., Brzozowski, J. & Kurowska, A. (2010). Zdrowotność pszenżyta ozimego w zależności od sposobu regulacji zachwaszczenia, nawożenia azotem i ochrony przed patogenami. Agronomy Science, 65(2), 10-22.
• Jaśkiewicz, B. (2014). Wpływ nawożenia azotem na plonowanie i zawartość białka w ziarnie odmian pszenżyta ozimego. Fragm. Agron, 31(1), 25-31.
• Parylak, D. (1994). Pobieranie składników pokarmowych przez chwasty i pszenżyto ozime w różnych okresach jego rozwoju. Zeszyty Naukowe. Akademia Rolnicza w Szczecinie. Rolnictwo, 58, 185-188.
• Ścigalska, B., Puła, J. & Łabuz, B. (2011). Zawartość pierwiastków śladowych w ziarnie pszenżyta uprawianego w płodozmianie i monokulturach zbożowych. Fragm. Agron, 28(3), 112-119.
• Paluch, M., Parylak, D., Ogórek, R., & Tendziagolska, E. (2012). Ograniczanie porażenia rdzą brunatną (Puccinia recondita) pszenżyta ozimego uprawianego w monokulturze. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Rolnictwo, (102).
• Starczewski, J., & Czarnocki, S. (2004). Sposób uprawy roli a zachwaszczenie i plonowanie pszenżyta. Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura, 3(2).
• Gil, Z. (2001). Charakterystyka cech fizycznych, chemicznych i przemiałowych ziarna
• pszenżyta jarego i ozimego. Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, 220, 139-146.